PL
EN
ur. 1898 r. zm. 1965 r. 
Dziedzina nauki: medycyna - neurologia.
Przebieg pracy: Pracę rozpoczął jako asystent u prof. Henryka Halbana - twórcy Szkoły Lwowskiej - w Katedrze Neurologii i Psychiatrii. W dniu 11 czerwca 1945 roku jako podporucznik lekarz przydzielony został do dyspozycji Dowódcy Lotnictwa Frontu Wojska Polskiego. W 1946 roku otrzymał stopień majora i w tym okresie pracował jako naczelny lekarz w Oficerskiej Szkole Pilotów w Dęblinie a następnie jako ordynator gabinetu neurologicznego w CIBLL. Pełniąc obowiązki Komendanta był jednocześnie z urzędu przewodniczącym WKLL do 1954 r.
Działalność naukowo-badawcza, osiągnięcia: W 1926 r. uzyskał dyplom lekarza na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1952 roku opublikował w Medycynie Lotniczej artykuł pt. "Niektóre zagadnienia dotyczące reakcji i działalności pilota", a w rok później pisał o "Współpracy lekarza lotniczego z dowódcą w szkoleniu lotnika w oparciu o naukę Pawłowa". W 1954 jako współautor opublikował pracę pt. "Działanie przyspieszeń na ustrój człowieka", a w następnym roku "Zagadnienia właściwego odżywiania personelu latającego".
