Ostry uraz akustyczny

Podczas IX WIMLowskiego Spotkania Naukowego, zatytułowanego „Ostry uraz akustyczny” płk dr hab. n. med. Andrzej Wojdas omówił zagadnienia laryngologiczne w zakresie etiopatogenezy, profilaktyki, leczenia i orzecznictwa.

19 listopada 2014 odbyło się IX WIMLowskie Spotkanie Naukowe poświęcone zagadnieniom laryngologicznym, a w szczególności ostremu urazowi akustycznemu. Płk dr hab. n. med. Andrzej Wojdas, prof. WIML, kierownik Kliniki Otolaryngologicznej z Pracownią Diagnostyki Narządu Słuchu i Równowagi podjął tę tematykę, ponieważ uraz akustyczny jest najczęstszą przyczyną hospitalizacji w trybie pilnym na oddziałach laryngologicznych. Należy nadmienić, że od lipca br. Klinika Otolaryngologiczna WIML pełni tzw. ostre dyżury referencyjne dla m. st. Warszawy.

Uraz akustyczny spowodowany jest hałasem o różnym poziomie natężenia lub wybuchem. Hałas impulsowy jest szczególnie szkodliwy dla słuchu. Na ten rodzaj hałasu narażeni są przede wszystkim żołnierze. Według ustalonych norm średnie dopuszczalne natężenie hałasu w pracy wynosi 85 dB, zaś maksymalne od 115 dB do 135 dB w zależności od rodzaju hałasu. Tymczasem strzał z karabinu beryl osiąga 152 db. Profesor Wojdas powiedział, że w przypadku kbk AK bezpiecznym dla słuchu strzelającego jest wystrzelenie pięciu pocisków, ale dzięki odpowiednim ochronnikom słuchu żołnierz może oddać nawet 3014 strzałów.

Bardzo ważne jest, aby osoby z ostrym urazem akustycznym jak najszybciej trafiały w ręce specjalisty. Według statystyk 66% leczonych w pierwszym tygodniu od wystąpienia urazu może liczyć na wyleczenie, w drugim tygodniu ta liczba spada do 25%, zaś w kolejnych tygodniach wynosi nie więcej jak 15%.

W czasie seminarium omówione zostały też ramy prawne, związane z pracą w hałasie, a także zaprezentowano różne typy ochronników.

fot. Janusz Ośko