płk lek. Antoni Fiumel

ur. 1895 r. zm. 1964 r.

Komendant WIML w latach 1934-1939

Dziedzina nauki: medycyna - choroby wewnętrzne.

Przebieg pracy: Służbę wojskową rozpoczął 17 września 1918 roku w formacjach polskich gen. Lucjana Żeligowskiego. Jako lekarz wojskowy pracował w szpitalu w Chełmie, a następnie do 1930 roku w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. Od 1930 roku był internistą oddziału wewnętrznego Szpitala Centrum Wyszkolenia Sanitarnego, a od 1932 roku pracował jako internista w Centrum Badań Lekarskich Lotnictwa. Od roku 1934 do wybuchu wojny w 1939 roku pełnił funkcję kierownika CBLL. W nocy z 4 na 5 września 1939 roku wraz z podległym personelem CBLL otrzymał rozkaz opuszczenia Warszawy i ewakuacji wraz z rodzinami do Lwowa. Po 3 dniach rozwiązał Centrum, a personel został oddelegowany do dyspozycji ówczesnego Szefa Służby Zdrowia we Lwowie. 10 września 1939 roku wraz z mjr Handtke i sierż. Kędzierskim wyjechali przez Zaleszczyki do Rumuni. W listopadzie 1939 roku udał się do Francji, a po jej kapitulacji przedostał się do Anglii. W lipcu 1940 roku został szefem sekcji Inspektoratu Polskich Sił Powietrznych. W następnym roku na zjeździe lekarzy polskich i czeskich w Edynburgu przedstawił swoje dotychczasowe doświadczenia w medycynie lotniczej w referacie pt. "Zadania lekarza w lotnictwie bojowym" ze szczególnym uwzględnieniem złożoności wymagań wobec pilotów w zależności od ich warunków pracy i sylwetki "psychonerwowej". Następnie pełnił obowiązki lekarza polskich formacji lotniczych, a od lutego 1944 roku do sierpnia 1945 roku szefa służby zdrowia. Od 1947 roku był lekarzem w sanatorium dla rekonwalescentów w Eastbourn. Po likwidacji sanatorium powrócił do Londynu i pracował w robotniczej dzielnicy jako lekarz rejonowy.

Działalność naukowo-badawcza, osiągnięcia:Dyplom lekarza uzyskał na Wydziale Medycyny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Opublikował wiele prac dotyczących astenii lotniczej, hipotonii ortostatycznej, nadciśnienia tętniczego, zapaści oddechowej, wpływu wychowania fizycznego i sportu na utrzymanie sprawności (tajne nauczanie) fizycznej i psychicznej personelu latającego. Był autorem artykułu pt. "Służba zdrowia w lotnictwie polskim 1928-1939" opublikowanym przez Towarzystwo Naukowe Lekarzy PSP w "Lekarzu Wojskowym" (Journal of the Polish Army Corps) wyd. w Edynburgu, a także redaktorem podręcznika "Higiena Lotnicza" wydanego w 1937 roku. Został odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości oraz wieloma odznaczeniami zagranicznymi.